مفهوم اختلالات رواني و انواع آن
اختلالات رواني مجموعهاي از ناهنجاريهاي ذهني و رفتاري هستند كه ميتوانند عملكرد عادي فرد را مختل كنند. اين اختلالات اشكال مختلفي مانند اضطراب، افسردگي، وسواس فكري، اختلال دوقطبي و روانپريشي دارند. ميزان شدت آنها متفاوت است و گاهي بدون درمان مناسب، مزمن ميشوند. زمينههاي ژنتيكي و عوامل محيطي نقش مؤثري در بروز اين بيماريها دارند. تشخيص اين اختلالات نياز به بررسي تخصصي توسط روانپزشك دارد. بيتوجهي به نشانههاي اوليه، فرآيند درمان را دشوارتر ميكند. بسياري از بيماران نسبت به وضعيت رواني خود آگاهي كافي ندارند. آموزش جامعه درباره اين بيماريها، ضروري است. شناخت بهموقع اختلال، اولين گام براي بهبود است.
۲. نشانههاي رايج در اختلالات روانياختلالات رواني با نشانههايي چون غمزدگي مزمن، اضطراب، ترسهاي بيدليل و اختلال در خواب همراه است. كاهش تمركز، اختلال در روابط اجتماعي و نوسانات خلق نيز رايجاند. برخي بيماران دچار افكار منفي و نااميدي مزمن ميشوند. علائم ممكن است تدريجي يا ناگهاني پديدار شوند. در بسياري موارد، خانواده يا دوستان زودتر متوجه تغييرات ميشوند. تركيب چند علامت اغلب به تشخيص دقيقتر كمك ميكند. شناسايي اين نشانهها، نياز به دقت و آگاهي دارد. مراجعه زودهنگام به متخصص ميتواند از وخيم شدن بيماري پيشگيري كند. ناديدهگرفتن علائم رواني ميتواند عواقب جدي داشته باشد.
۳. نقش داروها در درمان اختلالات روانيدارو درماني به عنوان بخش مهمي از درمان اختلالات رواني محسوب ميشود. داروهاي روانپزشكي، تعادل ناقلان عصبي مغز را بهبود ميبخشند. ضدافسردگيها، ضدروانپريشيها، داروهاي ضداضطراب و تثبيتكنندههاي خلق از جمله داروهاي پركاربردند. پزشك با توجه به شرايط باليني بيمار، داروي مناسب را تجويز ميكند. تداوم مصرف و پيروي از دستور پزشك در اين روند حياتي است. قطع ناگهاني دارو ميتواند علائم را تشديد كند. دارو درماني اغلب در كنار رواندرماني، بهترين نتايج را ميدهد. تنظيم دوز دارو ممكن است در هفتههاي ابتدايي تغيير كند. همكاري بيمار با پزشك موجب افزايش اثربخشي ميشود.
۴. فوايد و عوارض دارو درمانيدارو درماني ميتواند علائم شديد رواني را كاهش داده و عملكرد فرد را بهبود دهد. بسياري از بيماران با كمك دارو، توانايي فعاليتهاي روزمره خود را بازمييابند. اما اين روش ممكن است با عوارضي همچون سردرد، خوابآلودگي يا تغييرات وزني همراه باشد. هر دارو بسته به نوع عملكردش، اثرات خاصي دارد. پزشك با پايش وضعيت بيمار، ميتواند اين عوارض را كنترل كند. مهم است كه بيمار درباره عوارض با پزشك گفتوگو كند. گاهي تنظيم نوع دارو نياز به صبر و زمان دارد. در مجموع، مزاياي استفاده از داروها بيشتر از معايب آنهاست. آگاهي صحيح ميتواند نگراني بيماران را كاهش دهد.
برچسب: ،