تاثيرات رفتاري و رواني اعتياد
رفتارهاي اعتيادآور به اقداماتي گفته مي‌شود كه فرد به شكل مداوم و بدون كنترل انجام مي‌دهد و در برابر پيامدهاي منفي مقاومت نمي‌كند. اين رفتارها مي‌توانند شامل اعتياد به مواد مخدر، الكل، بازي‌هاي كامپيوتري، قمار و اينترنت باشند كه منجر به وابستگي رواني و فيزيكي مي‌گردند. فرد با اين رفتارها كنترل زندگي خود را از دست مي‌دهد و تغييرات مغزي در اين فرآيند دخيل هستند. معمولا اين رفتارها براي فرار از دردها و فشارهاي رواني انجام مي‌شوند. شناخت انواع مختلف اين اعتيادها به درمان بهتر كمك مي‌كند. تأثير اين اعتيادها در حوزه‌هاي اجتماعي و خانوادگي بسيار مهم است.
دلايل روانشناختي اعتياد عمدتاً به دنبال فرار از مشكلات روحي است. اضطراب، افسردگي و تنهايي محرك‌هاي اصلي هستند كه فرد را به سمت اعتياد مي‌كشانند. كمبود مهارت‌هاي مديريت هيجان باعث مي‌شود رفتارهاي ناسالم به عنوان راه حل انتخاب شود. همچنين تجربه‌هاي آسيب‌زا در كودكي و فقدان حمايت اجتماعي خطر را افزايش مي‌دهد. مشكلات رواني همراه و ژنتيك نيز نقش مهمي دارند.
اعتياد تأثيرات جدي بر سلامت روان دارد؛ از جمله كاهش انگيزه، تغيير در روابط، اختلالات خلقي و شناختي. اعتماد به نفس كاهش مي‌يابد و فرد در چرخه‌اي از خودتخريبي گرفتار مي‌شود. اين شرايط ترك را دشوارتر مي‌كند.
محيط خانواده و جامعه تاثير زيادي در گرايش يا پيشگيري از اعتياد دارند. خانواده‌هاي پرمحبت و حمايت‌كننده محافظت ايجاد مي‌كنند، در حالي كه محيط‌هاي پرتنش خطر را افزايش مي‌دهند. فشارهاي اجتماعي و دسترسي به مواد اعتيادآور نيز نقش مهمي دارند. آموزش مهارت‌هاي زندگي و ايجاد حمايت عاطفي پيشگيري را ممكن مي‌كند. همكاري بين نهادها براي پيشگيري ضروري است.
درمان روانشناختي اعتياد بر مشاوره، رفتاردرماني شناختي و آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي تمركز دارد. هدف بهبود آگاهي و اصلاح رفتارهاي مخرب است. حمايت خانواده و اجتماع نقش كليدي دارد. پيشگيري با آموزش و تغيير باورها و مراقبت پس از ترك كامل مي‌شود.
برچسب: ،