رفتارهاي اعتيادآور چيست؟
رفتارهاي اعتيادآور به آن دسته از رفتارهايي گفته مي‌شود كه فرد به صورت مكرر و بدون كنترل آن‌ها را انجام مي‌دهد، حتي وقتي مي‌داند اين رفتارها عواقب منفي دارد. اين رفتارها مي‌تواند شامل اعتياد به مواد مخدر، الكل، قمار، بازي‌هاي ويدئويي و استفاده افراطي از اينترنت باشد. وابستگي رواني و جسمي معمولاً در اين موارد ديده مي‌شود و باعث مي‌شود فرد كنترل خود را از دست بدهد. اين رفتارها با تغييرات شيميايي در مغز همراه هستند. افراد معمولاً براي فرار از مشكلات يا رسيدن به لذت به اين رفتارها گرايش پيدا مي‌كنند. شناخت اين انواع رفتارها به درمان بهتر كمك مي‌كند. تاثيرات اجتماعي و خانوادگي نيز بسيار مهم است.
دلايل روانشناختي اعتياد بيشتر به دليل نياز به فرار از استرس و مشكلات رواني است. اضطراب، افسردگي و احساس تنهايي محرك‌هاي اصلي هستند. كمبود مهارت‌هاي مقابله‌اي و ناتواني در مديريت هيجانات باعث گرايش به رفتارهاي ناسالم مي‌شود. همچنين تجربه‌هاي تلخ دوران كودكي و فقدان حمايت اجتماعي خطر را افزايش مي‌دهند. اختلالات رواني همراه و عوامل ژنتيكي نيز نقش دارند.
اعتياد تأثيرات گسترده‌اي روي روان و رفتار دارد، مانند كاهش انگيزه، تغيير در روابط اجتماعي، اختلالات خلقي و شناختي. اعتماد به نفس كاهش مي‌يابد و فرد در چرخه اعتياد گرفتار مي‌شود. اين شرايط ترك را دشوار مي‌كند.
محيط خانواده و جامعه نقش مهمي در پيشگيري يا ايجاد اعتياد دارند. خانواده‌هاي گرم و حمايت‌كننده خطر اعتياد را كاهش مي‌دهند، در حالي كه خانواده‌هاي پرتنش آن را افزايش مي‌دهند. فشارهاي اجتماعي و دسترسي آسان به مواد اعتيادآور نيز موثرند. آموزش مهارت‌هاي زندگي و حمايت عاطفي نقش پيشگيرانه دارد. همكاري خانواده، مدرسه و جامعه ضروري است.
درمان روانشناختي اعتياد شامل مشاوره، رفتاردرماني شناختي و آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي است. هدف افزايش آگاهي و اصلاح رفتارها است. حمايت خانواده و شبكه‌هاي اجتماعي در درمان موثر است. پيشگيري با آموزش و تغيير باورها امكان‌پذير است. مراقبت پس از ترك براي جلوگيري از بازگشت اهميت دارد.
برچسب: ،