دلايل روانشناختي اعتياد
رفتارهاي اعتيادآور به رفتارهايي گفته مي‌شود كه فرد به طور مكرر و بدون توانايي كنترل انجام مي‌دهد، حتي اگر پيامدهاي منفي داشته باشد. اين شامل اعتياد به مواد مخدر، الكل، قمار، بازي‌هاي كامپيوتري و اينترنت است. اين رفتارها معمولاً وابستگي رواني و جسمي ايجاد مي‌كنند و باعث از دست رفتن كنترل فرد مي‌شوند. تغييرات شيميايي در مغز در اين فرآيند دخيل هستند. افراد براي فرار از مشكلات يا كسب لذت به اين رفتارها روي مي‌آورند. شناخت اين رفتارها كمك مي‌كند تا درمان مناسب انجام شود. تأثيرات اجتماعي و خانوادگي آن‌ها نيز اهميت دارد.
دلايل روانشناختي اعتياد عمدتاً به فرار از مشكلات رواني بازمي‌گردد. اضطراب، افسردگي و تنهايي محرك‌هاي اصلي هستند. كمبود مهارت‌هاي مقابله‌اي و مديريت هيجانات منجر به گرايش به رفتارهاي ناسالم مي‌شود. تجربه‌هاي تلخ كودكي و فقدان حمايت اجتماعي ريسك اعتياد را افزايش مي‌دهد. اختلالات رواني همراه و عوامل ژنتيكي نيز موثرند.
اعتياد تأثيرات زيادي بر سلامت روان و رفتار دارد، از جمله كاهش انگيزه، مشكلات شناختي، تغيير در روابط و افسردگي. اين مشكلات باعث مي‌شوند ترك اعتياد سخت‌تر شود.
خانواده و محيط نقش مهمي در ايجاد يا پيشگيري از اعتياد دارند. خانواده‌هاي گرم و حمايت‌كننده احتمال اعتياد را كاهش مي‌دهند، در حالي كه محيط‌هاي پرتنش خطر را افزايش مي‌دهند. فشارهاي اجتماعي و دسترسي آسان به مواد اعتيادآور نيز موثرند. آموزش مهارت‌هاي زندگي و حمايت عاطفي نقش پيشگيرانه دارد. همكاري بين خانواده، مدرسه و جامعه ضروري است.
درمان روانشناختي اعتياد شامل مشاوره، رفتاردرماني شناختي و آموزش مهارت‌هاي مقابله‌اي است. هدف اصلاح رفتارهاي ناسالم و افزايش آگاهي است
برچسب: ،