علل رايج فشار رواني در شغل
تحميل بار كاري خارج از توان كارمند باعث فرسودگي مي‌شود. نبود قدرداني كافي انگيزه را كاهش مي‌دهد. مديريت ناكارآمد و رفتارهاي غيرحمايتي استرس‌زا هستند. ترس از ارزيابي منفي و تنبيه روان كارمند را تخريب مي‌كند. جلسات بي‌نتيجه و طولاني ذهن را آشفته مي‌كند. اگر اهداف سازماني شفاف نباشند، فرد دچار سردرگمي مي‌شود. نبود استقلال در تصميم‌گيري احساس بي‌قدرتي ايجاد مي‌كند. رقابت ناسالم منجر به تخريب همكاران مي‌شود. محيط بي‌اعتمادي بستر رشد اضطراب و افسردگي است.
۲. شاخص‌هاي رفتاري و جسمي اضطراب كاريحس خستگي مداوم، حتي پس از استراحت، يكي از نشانه‌هاست. بي‌ميلي به شروع روز كاري آشكار است. تمايل به كناره‌گيري از گروه يا جلسات ديده مي‌شود. بروز دردهاي جسمي بدون علت پزشكي رايج است. كاهش بهره‌وري و تمركز در انجام كارها مشهود است. تعلل و تأخير در تحويل پروژه‌ها اتفاق مي‌افتد. رفتارهاي دفاعي يا عصبي هنگام انتقاد ممكن است بروز كند. فرد به موفقيت‌هاي گذشته‌اش بي‌اعتماد مي‌شود. احساس گناه يا بي‌ارزشي نيز پديدار مي‌شود.
۳. پيامدهاي اختلال رواني بر كارايي سازمانكارمند دچار كاهش بهره‌وري مي‌شود. پروژه‌ها با تأخير مواجه مي‌گردند. روحيه تيمي تضعيف مي‌شود. روابط درون‌سازماني دچار چالش مي‌گردد. غيبت‌هاي مكرر فشار مضاعفي بر همكاران وارد مي‌كند. مديريت مجبور به جايگزيني يا پوشش عملكرد مي‌شود. محيط كاري پرتنش باقي مي‌ماند. كارفرما ممكن است با استعفاهاي غيرمنتظره مواجه شود. در مجموع، عملكرد كلي سازمان آسيب مي‌بيند.
۴. توصيه‌هايي براي مديريت شخصي استرس شغلياولين گام شناسايي و پذيرش استرس است. استفاده از تمرينات تنفسي آرام‌بخش مؤثر است. فعاليت بدني منظم روحيه را بالا مي‌برد. نوشيدن آب كافي و تغذيه متعادل بسيار مؤثر است. تمركز روي دستاوردهاي كوچك كمك‌كننده است. بايد براي خود مرزهايي قائل شد. زمان‌بندي كارها از فشار كاري مي‌كاهد. استراحت‌هاي كوتاه در روز انرژي را بازيابي مي‌كند. مشاوره تخصصي نيز بسيار توصيه مي‌شود.
برچسب: ،