عوامل روانفرسا در محيط كاري
محيطهايي كه در آنها فشار كاري بيشازحد است، منبع تنشاند. عدم قدرداني از عملكرد باعث كاهش انگيزه ميشود. وقتي كارمندان دائم نگران آينده شغلي باشند، اضطراب شكل ميگيرد. روابط كاري ناسالم و رقابتي باعث تنهايي و فشار ميشود. اهداف مبهم يا غيرممكن فرد را سرخورده ميكند. نبود توازن بين كار و زندگي فردي تأثير منفي دارد. جلسات پيدرپي و بينتيجه نيز خستگي ذهني ميآورد. كنترلگري مديران فضاي اعتماد را از بين ميبرد. در نتيجه، سلامت رواني كارمند به خطر ميافتد.
۲. نشانههاي نگرانكننده رواني در محل كاراحساس ناتواني در شروع كار از علائم مهم است. فرد ممكن است بهسختي تمركز كند يا تصميم بگيرد. كمحرفي يا كنارهگيري از جمع رايج ميشود. تغيير در الگوي خواب يا اشتها بروز ميكند. بيقراري يا زودعصبي شدن ديده ميشود. كارمندان ممكن است حس بيارزشي پيدا كنند. اشتباهات زياد و ناگهاني در كار پديد ميآيد. تمايل به ترك زودهنگام محل كار افزايش مييابد. در نهايت، بيعلاقگي به شغل آشكار ميشود.
۳. عملكرد شغلي زير سايه اختلالات روانيبهرهوري كاهش چشمگيري مييابد. تعاملات كاري ضعيف ميشود. روحيه تيمي لطمه ميبيند. تأخير در اجراي وظايف تكرار ميشود. كيفيت خروجيها افت ميكند. ريسك اشتباهات فاحش افزايش مييابد. فرد ممكن است درخواست انتقال يا استعفا دهد. همكاران از پوشش ضعف ديگران خسته ميشوند. سازمان با چالشهاي منابع انساني روبهرو ميشود.
۴. پيشنهادهاي كاربردي براي سلامت روان فرديزماني را به آرامسازي ذهن اختصاص دهيد. پيادهروي يا ورزش سبك روزانه كمك ميكند. تنظيم خواب منظم ضروري است. وعدههاي غذايي سالم بخوريد. با افراد مثبتنگر در ارتباط باشيد. به موفقيتهاي كوچك خود توجه كنيد. در صورت نياز «نه» بگوييد. از روانشناس كمك بگيريد. خودتان را براي بهتر شدن تحت فشار نگذاريد.
برچسب: ،